ik zal voor jou elke vrouw verlaten
al wat roerend is verkopen
elke reis uitstellen
.
de dag dat ik het huis niet meer uitkom
buren noch planten groet
en de wereld plooit en zich begraaft
in eigen wetenschap
.
ridders op tv hun zwaarden smelten
en de atoombom
niet op Hirochima is gegooid
.
dan zal ik voor jou
elke vrouw verlaten
en alleen nog voedsel zijn
voor de drie katten
die namen dragen
en met honden dansen
's avonds als de mist
de dingen hun juwelen steelt
.
ik zal mijn koffers pakken
en mezelf verstoppen
tussen hemden en sokken
.
ik zal zijn:
hemden en sokken
verstopt in een koffer
en de trein naar Oostende nemen
ridders op tv hun zwaarden smelten
en de atoombom
niet op Hirochima is gegooid
.
dan zal ik voor jou
elke vrouw verlaten
en alleen nog voedsel zijn
voor de drie katten
die namen dragen
en met honden dansen
's avonds als de mist
de dingen hun juwelen steelt
.
ik zal mijn koffers pakken
en mezelf verstoppen
tussen hemden en sokken
.
ik zal zijn:
hemden en sokken
verstopt in een koffer
en de trein naar Oostende nemen
.
Eric Rosseel
2 opmerkingen:
Hm, inderdaad een prachtig gedicht, één van zijn mooiste, ik zag het eerst op je puinhoop, en het was aan jou gericht en opeens niet meer, was je weer eens persona non grata?
Goed dat je er de gescande bijzette, ik zou het laten staan hebben even als de commentaar.
Vreemd dat iemand zo'n werkjes kan afleveren en dan zo weinig empathisch kan zijn.
K.M.
Och, leven en laten leven, we hebben allemaal mindere kantjes.
Zelfs ik. :-)
Een reactie posten