Morgen: kijk!
zegt de man met de verrekijker
het geweer is altijd onschuldig
wanneer de namen
- ik zal ze niet noemen -
met bosjes uit de bomen vallen
zet maar wat verse koffie
wacht, ik maak je wapen schoon
Wie hier geen haat draagt
door alle leven is vergeten
maakt bedden op en leurt
in laptops & in zorg voor
de vierdelige medemens
en diens toonloos gekerm, het aftandse ervan
gekruisigd tot in de derde graad
besnijdt ziel en lichaam
Wie hier geen haat draagt
Een ras is veredeld
een volk onderwerp van duurzame verheffing
slechte verliezers bouwen jaar na jaar
vernielzuchtige muurtjes en vogelverschrikkers
ik vlucht: de metronomen
in hun stembanden… laat ons
morgen en overmorgen
de appetijt van een onschuldig geweer
Eric Rosseel
Geen opmerkingen:
Een reactie posten