De Joegoslavische schrijver Mehmed Meša Selimović werd geboren op 26 april 1910 in Tguzla. Daar bezocht hij het gymnasium en vanaf 1930 studeerrde hij filosofie in Belgrado. In 1943 vluchtte hij vanuit Belgrado naar bevrijd gebied en sloot zich aan bij de partizanen. Vanaf 1947 woonde hij in Sarajevo waar hij o.a. werkte aan de pedagogische faculteit en als directeur van het nationale theater. Selimovićs leidde telkens opnieuw tot controverses. Hoewel hij als kind van een moslimfamilie geboren was benadrukte hij bij verschillende gelegenheden dat hij Serviër was.
Uit: Dervish and Death
„On the day of my death, when my coffin is being carried, don’t think that I will feel sorrow for the world behind.
Don’t cry and say: It’s a waste, it’s a waste.
When milk turns sour, it is a bigger waste.
When you see that they put me into my grave, I will not vanish.
Do the Sun and the Moon vanish when they set?
It seems like a death to you, but it’s a birth.
The grave appears like a prison to you, but the soul has been freed.
What seed doesn’t grow when it is buried into the ground?
So why do you question the mankind’s seed.“
1 opmerking:
Een reactie posten