Stefaan Segaert
Stefaan is een 'Godsgeschenk' voor de gedetineerden. (Suzanne)
Muziektheater toont andere kant van gevangenen.
GENT - 'Vogelke gij zijt gevangen, in een kooike zult gij hangen.' Een onschuldig kinderliedje, ware het niet dat de woorden een volledig nieuwe dimensie krijgen, als je ze hoort zingen door 'gevangenen' uit de Nieuwe Wandeling.
Wij woonden de try-out bij van de musical 'Zingen achter tralies: Hotel California' en luisterden geboeid naar de performance van 18 gedetineerden.
Cultuur meepikken in de gevangenis, geef toe, origineel is het wel.
Cultuur meepikken in de gevangenis, geef toe, origineel is het wel.
Voor één keer brengt een uitstapje naar de Nieuwe Wandeling geen gevoel van schaamte met zich mee, maar wordt de bezoeker ondergedompeld in de magie van de musical 'Zingen achter tralies: Hotel California'.
Er nemen zowel moordenaars, inbrekers, als oplichters deel.
'Hun achtergrond speelde geen rol', zegt coördinator Stefaan Segaert. 'Iedereen kon deelnemen. Alle geïnteresseerden werden gescreend en vooral beoordeeld op motivatie.
Gevangenen zijn voor ons meer dan het misdrijf dat ze gepleegd hebben. Het zijn net zo goed mensen met dromen en verlangens.'
De musical is meer dan een artistiek project, voorop stond net zo goed het sociale. 'Samen zingen zorgt voor ontlading, even kunnen ze het leven in de gevangenis vergeten', zegt theatermaker Walid Ben Chika. '
De gevangenen vertellen in het stuk over hun dromen en verlangens van vroeger en nu.
Ze zitten gevangen, letterlijk binnen vier muren, maar blijven dromen.' Voor Walid Ben Chika was het bijzonder om te werken met gevangenen. 'Het was niet altijd even evident. Als je werkt met professionele acteurs, kan je altijd op hen rekenen, weet je dat ze naar de repetities komen. In een gevangenis gebeurt het dat ze naar het justitiepaleis moeten, hebben ze bezoek, worden ze overgeplaatst, enzovoort.' Al zegt hij wel heel tevreden te zijn met het resultaat.
'Een voor een hebben ze hun beste beentje voorgezet.'
Het valt op dat het niet om beroepsacteurs gaat, maar dat stoort niet. Het stuk is heel menselijk en bevat herkenbare momenten.
Al snel vergeet je als toeschouwer dat het om gevangenen gaat die op de planken staan.
Voor de gevangenen zelf was het een stap in het onbekende. 'In het begin had ik wel schrik om me bloot te geven', zegt Myriam. 'Maar het geeft een geweldig goed gevoel om te acteren. We zijn ook een hechte groep geworden. Die magie vlak na de voorstelling was ongelooflijk. Iedereen was 'gepakt' door het moment. Dit smaakt naar meer.' (De namen van de gedetineerden zijn gewijzigd, nvdr.)De voorstellingen vinden plaats dit weekend en zijn allemaal uitverkocht.
Ann Braeckman (De Gentenaar)
Ann Braeckman (De Gentenaar)
Volgens B. die het stuk gezien heeft was het leuk.
1 opmerking:
merciekes suzy
Ik had het zelf nog niet gezien
Maar het was een heel vermoeiende laatste 14 dagen
samen met (naam verwijderd door S.) hebben we de ganse procedure uitgeschreven
vergaderd en nog eens vergaderd, alles in gereedheid gebracht en donderdag was de voorstelling
voor de gedetineerden
vrijdag voor ons personeel
zaterdag voor genodigden van Justitie (de hoge pieten)
zondag 2 publieksvoorstellingen
alles goed verlopen, het was een succes, gedetineerden content, directie content en wij blij maar moe
Stralend op dat moment was een beetje uit fierheid naar onze gedetineerden toe.
Vele groetjes
Uit B.(D.)
Via mail.
Een reactie posten