Ik was in de gevangenis
En jullie hebben je niet om mij bekommerd
Ik was in de gevangenis
En jullie hebben mijn gezinsleden genegeerd
en hen erop aangekeken
Ik was in de gevangenis
En jullie hebben je kinderen verboden
om met mijn kinderen te spelen
Ik was in de gevangenis
En het kon jullie niet schelen
dat mijn huwelijk strandde
Ik was in de gevangenis
werd ontslagen en vond geen nieuw werk
Ik was in de gevangenis
en jullie zeiden dat het allemaal geen zin had,
want ik zou toch hervallen.
(Naar een tekst uit Pokitiek Avondgebed van Dorothée Sölle en Fulbert Steffensky)
(De tekening is van Anne Pedersen)
2 opmerkingen:
Ik was...triest toen ik het las.
Karine.
Ik was een gevangene
en had er niet eens zelf voor gekozen.
Er was zelfs geen beschuldiging geweest,
laat staan een proces of uitspraak.
Maar plotseling keken jullie er mij op aan
en negeerden mij
EN
verboden jullie kinderen
om met mij nog te spelen.
Ik was een gevangene
en het kon jullie niet schelen.
Dat ik nadien mezelf kluisterde
in voetboeien, om die aan de
handen niet te vergeten
en van die mondpeer maar te zwijgen,
zagen jullie niet eens.
Ik was nu eenmaal een gevangene
en jullie zeiden dat het allemaal
geen zin had, dat ik toch zou eindigen
als HEN.
En weet je, nu: ik geef jullie allemaal gelijk.
Een reactie posten