LEONARD IS HET KLANKBORD VAN DE MANNELIJKE GEDETINEERDEN IN DE
GEVANGENISSEN VAN BRUGGE, GENT EN RUISELEDE
Er moet een duidelijke scheidingslijn bestaan tussen empathie en het moment dat je er zelf je slaap voor laat.
In de praktijk gebeurt het natuurlijk soms wel dat je zo erg meeleeft, dat je er niet meer van slaapt, maar je moet afstand kunnen nemen. De dag dat het je niet meer interesseert of het je emotioneel niet meer raakt, is het tijd om te stoppen.
Humor is het beste wapen in de gevangenis. Je moet maken dat iemand die in doffe ellende zit toch de zon nog ziet schijnen. Het is belangrijk dat ze de toekomst tegemoet gaan met nieuwe hoop. Als iemand helemaal in de put zit wanneer je bij hem toekomt en hij glimlacht weer als je zijn cel uitkomt, dan geeft je dat voldoening. De gedetineerde is dan voorlopig geholpen.
Er zijn in de gevangenis evenveel echte vrijzinnigen als er echte katholieken zijn. Niet veel dus. Zij vragen degene door wie zij het best geholpen worden en degene die zij het meest vertrouwen. Je moet begrijpen dat wij dikwijls fungeren als klankbord.
De gedetineerden testen of ze je kunnen vertrouwen. Eens ze weten dat je geen deel uitmaakt van het instituut, dat wij geen rapporten maken, dat onze verslagen niet in hun dossier komen en zich tegen hen kunnen keren, dan heb je hun vertrouwen. En dan is dat vertrouwen onbegrensd.
Wij huiveren soms van wat we allemaal weten.
Het is zo dat als je iets doet voor iemand, en je komt de volgende keer in de gevangenis, dan heb je 5 klanten bij. De tamtam gaat er geweldig vlug.
We zeggen soms dat wij pastoors zijn zonder kerk. Er zijn ook veel goede aalmoezeniers, die niet komen preken. De consulenten moeten geen zieltjes winnen. De aalmoezeniers in de gevangenis zijn in niets te vergelijken met de pastoors van de parochie.
Wat de gedetineerden wel doen, is iedereen eens uitproberen: de protestanten, katholieken, vrijzinnigen enzovoort.
Ze shoppen als het ware. In Brugge is dat een algemeen fenomeen: rond Nieuwjaar krijgen wij
opeens een heleboel cliënten bij.
Waarom? Omdat het gerucht circuleert dat de pakjes die de moreel consulenten ronddelen groter zijn dan die van de aalmoezeniers.
Als we berichten krijgen van mensen die het goed stellen als ze vrijkomen, zijn wij gelukkig. Maar soms hervallen de gedetineerden, dan heeft het meestal iets met drugs te maken.
Moet er nog veel gebeuren in het kader van de humanisering van de gevangenissen?
Als de Wet Dupont zou kunnen uitgevoerd worden zoals ze bedoeld is, dan zouden we al een hele
stap verder zijn. Er moet een mentaliteitswijziging komen. De tendens bestaat om te focussen op het straffen, terwijl het humaniseren van de gevangenissen soms op een tweede plaats komt. Spijtig genoeg zijn er nog te veel mensen die redeneren ‘Je kan de gevangenen niet hard genoeg aanpakken’.
Bereid de gedetineerden vanaf dag 1 voor op hun vrijlating. Zo krijgen deze mensen nog serieuze kansen om terug in de maatschappij opgenomen te worden. Op een paar uitzonderingen
na komen de gevangenen ooit wel eens vrij.
GEVANGENISSEN VAN BRUGGE, GENT EN RUISELEDE
Er moet een duidelijke scheidingslijn bestaan tussen empathie en het moment dat je er zelf je slaap voor laat.
In de praktijk gebeurt het natuurlijk soms wel dat je zo erg meeleeft, dat je er niet meer van slaapt, maar je moet afstand kunnen nemen. De dag dat het je niet meer interesseert of het je emotioneel niet meer raakt, is het tijd om te stoppen.
Humor is het beste wapen in de gevangenis. Je moet maken dat iemand die in doffe ellende zit toch de zon nog ziet schijnen. Het is belangrijk dat ze de toekomst tegemoet gaan met nieuwe hoop. Als iemand helemaal in de put zit wanneer je bij hem toekomt en hij glimlacht weer als je zijn cel uitkomt, dan geeft je dat voldoening. De gedetineerde is dan voorlopig geholpen.
Er zijn in de gevangenis evenveel echte vrijzinnigen als er echte katholieken zijn. Niet veel dus. Zij vragen degene door wie zij het best geholpen worden en degene die zij het meest vertrouwen. Je moet begrijpen dat wij dikwijls fungeren als klankbord.
De gedetineerden testen of ze je kunnen vertrouwen. Eens ze weten dat je geen deel uitmaakt van het instituut, dat wij geen rapporten maken, dat onze verslagen niet in hun dossier komen en zich tegen hen kunnen keren, dan heb je hun vertrouwen. En dan is dat vertrouwen onbegrensd.
Wij huiveren soms van wat we allemaal weten.
Het is zo dat als je iets doet voor iemand, en je komt de volgende keer in de gevangenis, dan heb je 5 klanten bij. De tamtam gaat er geweldig vlug.
We zeggen soms dat wij pastoors zijn zonder kerk. Er zijn ook veel goede aalmoezeniers, die niet komen preken. De consulenten moeten geen zieltjes winnen. De aalmoezeniers in de gevangenis zijn in niets te vergelijken met de pastoors van de parochie.
Wat de gedetineerden wel doen, is iedereen eens uitproberen: de protestanten, katholieken, vrijzinnigen enzovoort.
Ze shoppen als het ware. In Brugge is dat een algemeen fenomeen: rond Nieuwjaar krijgen wij
opeens een heleboel cliënten bij.
Waarom? Omdat het gerucht circuleert dat de pakjes die de moreel consulenten ronddelen groter zijn dan die van de aalmoezeniers.
Als we berichten krijgen van mensen die het goed stellen als ze vrijkomen, zijn wij gelukkig. Maar soms hervallen de gedetineerden, dan heeft het meestal iets met drugs te maken.
Moet er nog veel gebeuren in het kader van de humanisering van de gevangenissen?
Als de Wet Dupont zou kunnen uitgevoerd worden zoals ze bedoeld is, dan zouden we al een hele
stap verder zijn. Er moet een mentaliteitswijziging komen. De tendens bestaat om te focussen op het straffen, terwijl het humaniseren van de gevangenissen soms op een tweede plaats komt. Spijtig genoeg zijn er nog te veel mensen die redeneren ‘Je kan de gevangenen niet hard genoeg aanpakken’.
Bereid de gedetineerden vanaf dag 1 voor op hun vrijlating. Zo krijgen deze mensen nog serieuze kansen om terug in de maatschappij opgenomen te worden. Op een paar uitzonderingen
na komen de gevangenen ooit wel eens vrij.
Nu zorgt men ervoor dat het tijdbommen zijn, die geen enkele kans meer krijgen in de maatschappij.
Er zijn heel veel goede bewakers. Wij hebben het grootste respect voor het personeel.
Er zijn heel veel goede bewakers. Wij hebben het grootste respect voor het personeel.
Zij zitten vanuit hun functie tussen hamer en aambeeld, tussen de directie en de gedetineerden.
Dat is zeer belastend, je moet daarmee kunnen omgaan.
De bewaker de eerste persoon is die de deur open doet ’s morgens. Er is op dat moment niemand anders dan de bewaker en de gedetineerde.
Dat is zeer belastend, je moet daarmee kunnen omgaan.
De bewaker de eerste persoon is die de deur open doet ’s morgens. Er is op dat moment niemand anders dan de bewaker en de gedetineerde.
Zij vangen eigenlijk veel op. Soms moeten de bewakers ook een keer troostend optreden. Hier tegenover staat dat ze tegelijkertijd afstand moeten bewaren.
“Wij bezoeken iedereen die het ons vraagt,wat ze ook gedaan hebben.”
Voor mij heeft dat geen belang. Het is een mens die mijn hulp vraagt, dus ga ik naar hem toe.
“Wij bezoeken iedereen die het ons vraagt,wat ze ook gedaan hebben.”
Voor mij heeft dat geen belang. Het is een mens die mijn hulp vraagt, dus ga ik naar hem toe.
LS , het hierboven zéér interessante stuk is een samenvatting van een interview door Sofie S. afgenomen voor het UVV, morele consulenten in de gevangenis, magazine Antenne.
De woorden parelenden uit de mond van Leonard moreel consulent, hij werd bijgestaan door zijn dame die eveneens moreel consulente is.
Lees en herlees...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten