nimf gezeten aan een keukentafel
voor M.
.
zij luistert naar vliegtuigen
die landen in haar hoofd
kassa’s die rinkelen
stemmen die kleven aan haar borsten
en dromen die spartelen
geen stap opzij willen doen
zij luistert
en een zee rolt af en aan
het klatert in de verte
de mensen zijn moe
een wijze spreekt over
bloemen die opspringen
rond pasen
over ja en nee
het geweeklaag van
een kop koffie zonder room
zij luistert
met vingers in haar oren
.
Eric Rosseel
24/03/2005
3 opmerkingen:
Gevonden!
Je hebt gelijk, ik vind het een groot gedicht, er spreekt iets droevigs uit.
Anne.
Hij is goed je vriend Eric!
J.K.
ze zeiden is tien keer beter.
ts
Een reactie posten